Op een stuk nat en aangetast hout vond ik een paar oude bekenden. De oer hollandse pissebed met z’n maatje de knotskronkel.
Pissebedden vormen een van de weinige ordes van schaaldieren waarvan er soorten op het land voorkomen. Het is een zeer diverse groep, waarvan de meeste soorten in zee leven, maar sommige soorten hebben zich aangepast aan het land.
Oorspronkelijk komen pissebedden in zout water voor, maar ze komen ook in zoet water voor. Een kleine groep, de landpissebedden (Oniscidea), heeft de zee verlaten, maar hun kieuwen behouden. Tevens hebben ze met behulp van een broedbuidel een manier ontwikkeld waarmee ze voor de eerste levensfasen van de jongen niet meer op poelen of dieper water aangewezen zijn.
Bron: Pissebedden – Wikipedia
De Knotskronkel is een soort duizendpoot en behoort tot de miljoenpoten (de familie Julidae). Ze zijn te vinden op bomen, net onder de schors.
Ze voeden zich met bladafval, hout en mos. Ze graven zich door de grond en eten zich door verrot hout en humuslagen heen. Met deze activiteit beluchten ze de bodem, introduceren ze micro-organismen en breken ze rot hout af.
Bron: Knotskronkel – Wikipedia
